Oven van steen. Straat na straat geen enkele boom of struik. Overal steen en asfalt, dood onkruid tussen de tegels. Rijen en rijen van bakstenen die je, opgejut door de felle zon, van alle kanten belagen met hittestraling. M'n hoofd ploft zowat uit elkaar.
Susan ziet rood. Zweet …
Verder...
Mijn voeten, ze zaten vast. Ik keek naar beneden en zag dat ik tot aan mijn enkels in de modder stond. Tegelijkertijd voelde ik iets zwaars in mijn hand. Een steeksleutel. Wat moet ik met een steeksleutel? Hoe kwam ik hier?
Ik keek om me heen. Ik stond midden in een groot, zompi…
Verder...
Vannacht werd ik gebeld, midden in een droom waarin oefende voor mijn rijexamen. Achteruit inparkeren. Eerst goed kijken, vergeet niet de spiegels. Binnen, buiten rechts. Probeer een ruimtelijk beeld te vormen van de omgeving waarin je je bevindt. Pas als je zeker bent geef je ga…
Verder...
Ik sta in een kamer voor een grote glazen wand. De wand gloeit. Hij is licht en warm, pulseert zachtjes. Een lichte druk die steeds me even terugduwt en weer laat gaan. Ik leun wat voorover. Ritmisch wiegen. Langzaam wegdromen.
Het is alsof ik door een ijle ruimte zweef. Of beter…
Verder...
ArendJan Pieterszoon was een man met een een prachtige, volle glimlach. Zijn tanden waren wit en helder en straalden je van harte tegemoet door de liggende halve maan die zijn lippen vormden, krachtig en hartverwarmend. ArendJan Pieterszoon liep de hele dag over straat met deze g…
Verder...